Naar inhoud springen

Danka Kovinić

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Danka Kovinić
Roland Garros 2021
Roland Garros 2021
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Montenegro Montenegro
Geboorteplaats Cetinje, Joegoslavië
Geboortedatum 18 november 1994
Woonplaats Herceg Novi, Montenegro
Lengte 1,69 m
Gewicht 67 kg
Profdebuut 2010
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 3.108.194 US dollar
Coach Nemanja Plavšić
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 372–296
Titels 0 WTA, 13 ITF
Hoogste positie 46e (22 februari 2016)
Olympische Spelen 1e ronde (2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2022)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2015–2017)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2015, 2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 138–131
Titels 1 WTA, 4 ITF
Hoogste positie 67e (20 juni 2016)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (2016, 2017, 2021)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (2016, 2020, 2021)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1e ronde (2016)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2016, 2021)
Laatst bijgewerkt op: 21 november 2022
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Wimbledon 2017

Danka Kovinić (Servisch: Данка Ковинић) (Cetinje, 18 november 1994) is een tennisspeelster uit Montenegro. Zij begon op zeven­jarige leeftijd met tennis.[1] Haar favoriete ondergrond is gravel. Zij speelt rechtshandig en heeft een twee­handige backhand.

Kovinić debuteerde in 2009 op het ITF-toernooi van Podgorica (Montenegro). Zij stond in 2010 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Dobritsj (Bulgarije) – hier veroverde zij haar eerste titel, door de Bulgaarse Isabella Shinikova te verslaan. Tot op heden(november 2022) won zij dertien ITF-titels, de meest recente in 2022 in Wiesbaden (Duitsland).

In 2013 speelde Kovinić voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Boedapest. Zij bereikte er de kwartfinale. Zij stond in 2015 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Tianjin – zij verloor van de Poolse Agnieszka Radwańska. In 2016 nam zij deel aan de Olympische spelen in Rio de Janeiro.

In 2021 bereikte Kovinić, door drie geplaatste speelsters te verslaan, de finale van het WTA 500-toernooi van Charleston – de eindstrijd moest zij prijsgeven aan Russin Veronika Koedermetova.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 46e plaats, die zij bereikte in februari 2016.

Kovinić was in het dubbelspel minder actief dan in het enkelspel. Zij debuteerde in 2009 op het ITF-toernooi van Podgorica (Montenegro), samen met landgenote Danica Krstajić. Zij stond in 2011 voor het eerst in een finale, op het ITF-toernooi van Podgorica (Montenegro), weer samen met Danica Krstajić – zij verloren van het duo Corinna Dentoni en Florencia Molinero. In 2013 veroverde Kovinić haar eerste titel, op het ITF-toernooi van Caserta (Italië), samen met de Tsjechische Renata Voráčová, door het Roemeense duo Elena Bogdan en Cristina Dinu te verslaan. Tot op heden(november 2022) won zij vier ITF-titels, de meest recente in 2019 in Campinas (Brazilië).

In 2014 speelde Kovinić voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Bogota, samen met de Servische Jelena Janković. Zij stond in 2015 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van Bad Gastein, samen met de Liechtensteinse Stephanie Vogt – hier veroverde zij haar eerste titel, door het koppel Lara Arruabarrena en Lucie Hradecká te verslaan.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de tweede ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 67e plaats, die zij bereikte in juni 2016.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2011–2018 maakte Kovinić deel uit van het Montenegrijnse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 21–7.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2010 687
2011 354 450
2012 295 351
2013 170 395
2014 109 214
2015 58 106
2016 74 83
2017 118 140
2018 182 112
2019 88 140
2020 77 172
2021 95 138
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Premier Mandatory
Premier Five / WTA 1000
Premier / WTA 500
International / WTA 250
Challenger / WTA 125

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 2015-10-18 Vlag van China WTA Tianjin hardcourt Vlag van Polen Agnieszka Radwańska 1-6, 2-6 details
2. 2016-04-24 Vlag van Turkije WTA Istanbul gravel Vlag van Turkije Çağla Büyükakçay 6-3, 2-6, 3-6 details
3. 2019-07-13 Vlag van Zweden WTA Båstad gravel Vlag van Japan Misaki Doi 4-6, 4-6 details
4. 2021-04-11 Vlag van Verenigde Staten WTA Charleston gravel Vlag van Rusland Veronika Koedermetova 4-6, 2-6 details
5. 2022-11-20 Vlag van Argentinië WTA Buenos Aires gravel Vlag van Hongarije Panna Udvardy 4-6, 1-6 details

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 2015-07-26 Vlag van Oostenrijk WTA Bad Gastein gravel Vlag van Liechtenstein Stephanie Vogt Vlag van Spanje Lara Arruabarrena
Vlag van Tsjechië Lucie Hradecká
4-6, 6-4, [10-3] details
verloren finales
1. 2016-01-09 Vlag van Nieuw-Zeeland WTA Auckland hardcourt Vlag van Tsjechië Barbora Strýcová Vlag van België Elise Mertens
Vlag van België An-Sophie Mestach
6-2, 3-6, [5-10] details
2. 2016-04-24 Vlag van Turkije WTA Istanbul gravel Vlag van Zwitserland Xenia Knoll Vlag van Roemenië Andreea Mitu
Vlag van Turkije İpek Soylu
forfait details
3. 2018-07-22 Vlag van Roemenië WTA Boekarest gravel Vlag van België Maryna Zanevska Vlag van Roemenië Irina-Camelia Begu
Vlag van Roemenië Andreea Mitu
3-6, 4-6 details
4. 2018-09-22 Vlag van China WTA Guangzhou hardcourt Vlag van Wit-Rusland Vera Lapko Vlag van Australië Monique Adamczak
Vlag van Australië Jessica Moore
6-4, 5-7, [10-4] details
5. 2019-07-13 Vlag van Zweden WTA Båstad hardcourt Vlag van Chili Alexa Guarachi Vlag van Japan Misaki Doi
Vlag van Rusland Natalja Vichljantseva
5-7, 7-6, [7-10] details
6. 2019-11-17 Vlag van Taiwan WTA Taipei tapijt (i) Vlag van Slovenië Dalila Jakupović Vlag van Chinees Taipei Lee Ya-hsuan
Vlag van Chinees Taipei Wu Fang-hsien
6-4, 4-6, [7-10] details

Resultaten grandslamtoernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 2014 2015 2016 2017 2020 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 1R 1R 3R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 2R 1R 1R 1R 2R 3R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R g.t.
Vlag van Verenigde Staten US Open 2R 1R 2R 1R 1R

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2015 2016 2017 2020 2021 2022
Vlag van Australië Australian Open 2R 2R 2R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R g.t.
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R 2R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Danka Kovinić.